dGschicht vom Suuger

S'isch Fasnecht im Nünzehundertsiebenesächzgi,
do g'sehsch es uffgregt's, schtunend's Wäschpi.
Es luegt in Himmel, schreit: "Jä nei -
do g'heit es riese grosses Ei!"

Es g'heit an Bode, s'goht rächt g'sschwind
und drus chriecht mit mene dumme Grind
es sältsams Wäse mit vill Hoor,
au s'Wäschpi merkt's, das isch e G'fohr.

E G'fohr für d'Fasnecht - jo dr no -
denn s' Wäse, das kennt kei Pardon.
Es wüeted, schmatzt, eckt überall a,
und vill die hei kei Freud do dra.

Und wie's so schpielt, in mängem Läbe,
wenn sich benimmt ein vill dr näbe,
denn duet 'auf irgend eine Weise'
di schtutze z'rächt ä Rambo-Meise

Im Fall vom Wäse het' s rächt kracht,
denn d'Rambo-Meise, die het g'macht,
kei Fäderläse und het g' schlage,
nei - nid wie d'meinsch in däm sy Mage,
nei - zwüsche d'Auge het's eis geh
und s'Resultat duesch jetzt do g'seh.

Jetzt het das Wäse G'schtalt agnoh
und es het g'seit: "Jä nei, eso
lo ich mir keis uff d' Schnuure schlo,
denn wär cha geh, dä söll au neh!'

Es het churz klöpft und no chli gräblet
und s'Rambo-Meisli isch benäblet
in d'Knock-out-Schtellig denn go pfuuse
und s'Wäse us sym Pelzli use,
es het sich jetzte g' fühlt ganz früsch,
und es isch abzischt, ab durch Büsch.

Ganz wyt entfämt, do het es' g' seh
es Dreiegg, wo' s Symbol söll geh,
vo Fründschaft, Plausch und Zämmeschtoh,
und es het dänkt, jä nur eso
cha ich in dere Wält beschtoh.

Es het sich jetzt dört in platziert,
und nid nur ihn's het's fasziniert,
au s'Publikum an mängem Fescht
het' s g'merkt, es git halt eifach s'Bescht.
Und so söll's au no lang, lang blybe,

Es grüesse d'Suuger vo Wolke siebe.